4.24 Bakit tutol ang Simbahan sa "kasal ng magkaparehong kasarian"?
Ang ilang mga tao ay nakadarama ng higit na pagkaakit sa mga kasapi ng kanilang sariling kasarian kaysa sa ibang kasarian. Sa kanyang sarili, hindi ito kasalanan. Gayunpaman, ang aktibidad na homoseksuwal ay itinuturing na mali, kapwa sa Luma at Bagong Tipan (I Cor. 6:9-10)I Cor. 6:9-10: "Hindi ba ninyo alam na ang mga makasalanan ay walang bahagi sa kaharian ng Diyos? Huwag ninyong dayain ang inyong sarili! Ang mga nakikiapid, sumasamba sa diyus-diyosan, nangangalunya, nakikipagtalik sa kapwa lalaki o kapwa babae, nagnanakaw, sakim, naglalasing, nanlalait ng kapwa, o nandaraya, ay walang bahagi sa kaharian ng Diyos”.. Para sa mga Katoliko, ang kasal ay isang ugnayan sa pagitan ng isang lalaki at isang babae [> 4.19]. Ang isang "homoseksuwal na kasal" ay hindi maaaring maging mabunga sa parehong paraan tulad ng isang kasal sa pagitan ng isang lalaki at isang babae, na nagbabahagi ng kanilang pag-ibig sa kanilang sekswal na relasyon, kung saan natural na maipanganak ang mga bata [> 4.20].
Gayunpaman hindi natin dapat husgahan nang matindi ang ibang tao. Mayroong isang malaking pagkakaiba sa pagitan ng kung sino at paano ang mga tao, at kung ano ang ginagawa nila. Napakahalagang utos ng Kristiyano na tratuhin ang lahat nang may respeto at pagkasensitibo.
What are the principal sins against chastity?
Grave sins against chastity differ according to their object: adultery, masturbation, fornication, pornography, prostitution, rape, and homosexual acts. These sins are expressions of the vice of lust. These kinds of acts committed against the physical and moral integrity of minors become even more grave. [CCCC 492]
Paano ang mga taong nararamdamang sila'y homosekswal?
Naniniwala ang Simbahan na sa kaayusan ng pagkakalikha, dahil sa pangangailangang madagdagan ang lahi at pakikipag-ugnayan, nilikha ang lalaki at babae upang magbigay-buhay sa mga bata. Kaya hindi maaprubahan ng Simbahan ang mga homosekswal na gawi. Ngunit may obligasyon ang mga Kristiyano na igalang at mahalin ang lahat ng tao, anuman ang kanilang sekswal na oryentasyon, dahil lahat ng tao ay iginagalang at minamahal ng Diyos.
Walang tao sa mundo ang hindi nagmula sa pagsasama ng kanyang ina't ama. Kaya isang masakit na karanasan para sa ilang mga taong may homosekswal na oryentasyon na hindi sekswal na naaakit sa katapat na kasarian at hindi pangkatawang nagbubunga ang kanilang pagkakaisa, tulad ng aktwal na tunutugon sa kalikasan ng tao at sa banal na kaayusan ng pagkakalikha. Gayunpaman, kadalasang gumagabay ang Diyos papunta sa Kanya sa hindi pangkaraniwang mga paraan: isang kakulangan, kawalan o isang sugat - tinanggap at pinatotohanan - ang maaawing magsilbinh simula na ihagis ang sarili sa mga bisig ng Diyos, iyong Diyos na ginagawa ang lahat ng mabuti at mas higit pa na matatagpuan sa kaligtasan kaysa sa pagkakalikha. [Youcat 65]
Paano tinitignan ng Simbahan ang homosekswalidad?
Nilalang ng Diyos ang tao bilang lalaki at babae at itinakda din rin ang kanilang katawan para sa isa't-isa. Tinatanggap ng Simbahan ang mga homosekswal nang walang kondisyon. Hindi sila dapat pakitaan ng diskriminasyon dahil rito. Kasabay nito, sinasabi ng Simbahan na ang lahat ng anyo ng pakikipagtalik sa parehong kasarian ay hindi ayon sa kalikasan ng paglikha. [Youcat 415]
Tulad ng para sa mga panukala na maglagay ng mga unyon sa pagitan ng mga homosexual na tao sa parehong antas tulad ng pag-aasawa, walang ganap na mga batayan para sa isinasaalang-alang ang mga unyon ng homosexual na maging sa anumang paraan na magkatulad o kahit malayo na magkatulad sa plano ng Diyos para sa kasal at pamilya " Hindi katanggap-tanggap "na ang mga lokal na Simbahan ay dapat mapailalim sa presyur sa bagay na ito at ang mga pandaigdigang katawang ay dapat gumawa ng tulong pinansyal sa mga mahihirap na bansa na nakasalalay sa pagpapakilala ng mga batas upang maitaguyod ang 'kasal' sa pagitan ng mga taong may parehong kasarian. [Pope Francis, Amoris Laetitiae, n. 251]
