1.23 Përse është kaq i rëndësishëm Abrahami?
Abrahami kishte pothuaj gjithçka që donte kur Zoti i kërkoi të linte pas vendin dhe të mirat e tij që të udhëtonte me familjen drejt një toke që Zoti do t’ia dëftonte (Zan. 12:1)Zan. 12:1: Zoti i tha Abrahamit:“Dil prej vendit tënd dhe prej vëllazërisë sate, e prej shtëpisë së babait tënd në drejtim të një vendi që do të ta tregoj.". . Zoti i premtoi shumë pasardhës. Abrahami i besoi Zotit dhe me të drejtë: pavarësisht moshës së thyer, Abrahamit dhe gruas së tij Sarës iu lindi një djalë (Izaku) (Zan. 21:2-3)Zan. 21:2-3: Sara ngjizi dhe Abrahamit i lindi djalë në pleqërinë e tij, po në atë kohë, sikurse e kishte paracaktuar Hyji. Abrahami djalit që lindi Sara ia ngjiti emrin Izak.".
Si provë përfundimtare, Zoti i kërkoi Abrahamit të sakrifikonte djalin e tij. Pavarësisht pikëllimit të tij, ai qe i gatshëm të bindej, por Zoti e ndaloi në momentin e duhur. Abrahami tregoi që dashurinë e Zotit e vendoste mbi gjithçka tjetër dhe, në këtë mënyrë, bashkëpunoi me planin e Zotit. Zoti mund të bëjë gjëra të mrekullueshme nëpërmjet nesh nëse ne i besojmë dhe bashkëpunojmë me të.
Cilët janë dëshmitarët kryesorë të dëgjesës së besimit në Shkrimin e Shenjtë?
Ka shumë dëshmitarë, dy në veçanti: Abrahami, i cili, i vënë në provë, “i besoi Hyjit” (Rom 4, 3) dhe gjithmonë iu bind thirrjes së Tij, dhe për këtë u bë “ati i të gjithë besimtarëve” (Rom 4, 11.18); dhe Virgjëra Mari, e cila realizoi në mënyrën më të përkryer, gjatë krejt jetës së saj, dëgjesën e besimit: “Fiat mihi secundum Verbum tuum – më ndodhtë siç the ti” (Lk 1, 38). [KKKP 26]
Who are the principal witnesses of the obedience of faith in the Sacred Scriptures?
There are many such witnesses, two in particular: One is Abraham who when put to the test “believed in God” (Romans 4:3) and always obeyed his call. For this reason he is called “the Father of all who believe” (Romans 4:11-18). The other is the Virgin Mary who, throughout her entire life, embodied in a perfect way the obedience of faith: “Let it be done to me according to your word” (Luke 1:38). [CCCC 26]
How can we respond to God when he speaks to us?
To respond to God means to believe him.
Anyone who wants to believe needs a heart that is ready to listen (see 1 Kings 3:9). In many ways God seeks contact with us. In every human encounter, in every moving experience of nature, in every apparent coincidence, in every challenge, every suffering, there is a hidden message from God to us. He speaks even more clearly to us when he turns to us in his Word or in the voice of our conscience. He addresses us as friends. Therefore we, too, should respond as friends and believe him, trust him completely, learn to understand him better and better, and accept his will without reservation. [Youcat 20]
Me anë të besëlidhjes së tij me Abrahamin (krh. Zan. 15:18) dhe përmes Moisiut, me racën e Izraelit (krh. Dal 24: 8), ai fitoi një popull për vete dhe atyre iu zbulua me fjalë dhe vepra si një Hyj i gjallë dhe i vërtetë. Ishte plani i tij që Izraeli të mësonte duke provuar mënyrat e Hyjit me njerëzimin dhe duke dëgjuar zërin e Hyjit që u fliste atyre përmes profetëve, që gradualisht të mund t'i kuptonte mënyrat e tij më plotësisht dhe më qartë, dhe t'i bënte ato më të njohura në mesin e kombeve. [Papa Benedikti XVI, Verbum Domini, Nr. 11]