All Questions
prev
Poprzedni:1.2 A tak na serio: czy cała ta historia z Adamem i Ewą wydarzyła się naprawdę?
next
Następny:1.4 Co to w ogóle są grzech pierworodny i upadek człowieka?

1.3 Ewolucja czy stworzenie?

Plan czy przypadek?

Ciało ludzkie przeszło ewolucję. Jako ludzie fundamentalnie różnimy się od zwierząt. Zwierzęta czują się dobrze we własnej skórze, zaś człowiek nieustanie dąży ku czemuś wyższemu i nieskończonemu.

Częściowo abstrakcyjne ludzkie pragnienie wiecznego szczęścia, które wykracza poza to, co teraz widzimy, potwierdza ideę o nieśmiertelność duszy ludzkiej. Dzięki duszy jesteśmy sobą i możemy podejmować świadome wybory między dobrem a złem. Nasza dusza została stworzona przez Boga. Ewolucja dotyczy naszego ciała, zaś biblijna historia stworzenia świata daje nam wgląd w to, co zamieszkuje w naszym ciele: duszę. Zarówno ciało, jak i dusza potrzebne są nam do poznawania świata stworzonego przez Boga.

 

Ewolucja i kreacja nie wykluczają się wzajemnie. Ewolucja jest widoczna w przyrodzie, ale nas – i nasze dusze – stworzył Bóg.
Z mądrości Kościoła

Skąd człowiek ma duszę?

Ludzka dusza jest bezpośrednio stworzona przez Boga i nie jest „produktem” rodziców.

Dusza człowieka nie może być ani produktem ewolucyjnego rozwoju materii, ani rezultatem połączenia materiału genetycznego ojca i matki. Tajemnica, że wraz z każdym człowiekiem przychodzi na świat jedyna taka duchowa osoba, znajduje swój wyraz w nauce Kościoła w twierdzeniu, że Bóg daje człowiekowi nieśmiertelną duszę, która nawet po oddzieleniu się od ciała w chwili śmierci odnajdzie je podczas zmartwychwstania. Powiedzieć: „Mam duszę”, oznacza: „Bóg stworzył mnie nie tylko jako istotę, ale jako osobę i powołał do niekończącej się komunii z Nim”. [Youcat 63]