DeoQuest and TweetignwithGOD

 

All Questions
prev
Poprzedni:2.7 Czy to po chrześcijańsku, żeby Kościół był tak bogaty?
next
Następny:2.9 Jakie są rodzaje zakonów?

2.8 Kim jest nuncjusz?

Kościół dzisiaj

Kościół, a właściwie Stolica Apostolska, jest reprezentowany przez nuncjusza. To on zajmuje się kontaktami między Kościołem lokalnym a papieżem i urzędami papieskimi w Rzymie. Odgrywa on istotną rolę doradczą przy mianowaniu nowych biskupów. 

Nuncjusz jest także ambasadorem Stolicy Apostolskiej – opowiada za stosunki dyplomatyczne z głową państwa, w którym pełni funkcję nuncjusza. Kościół utrzymuje stosunki dyplomatyczne z około 180 państwami.

 

Nuncjusz jest osobą kontaktową między papieżem i Kościołem a danym krajem. Jest w tym kraju także ambasadorem Stolicy Apostolskiej.
Z mądrości Kościoła

Jakie są skutki święceń prezbiteratu?

Namaszczenie Duchem Świętym naznacza prezbiterów szczególnym i niezatartym znamieniem i wskutek tego upodabnia ich do Chrystusa Kapłana, tak iż mogą działać w osobie Chrystusa Głowy. Jako współpracownicy biskupa są wyświęcani, aby głosić Ewangelię, sprawować kult Boży, zwłaszcza Eucharystię, skąd czerpie moc cała ich posługa, i być pasterzami wiernych. [KKKK 328]

W jaki sposób celebruje się sakrament święceń?

Sakrament święceń dla wszystkich trzech stopni jest udzielany przez włożenie rąk przez biskupa na głowę wyświęcanego i przez specjalną modlitwę konsekracyjną, będącą prośbą do Boga o wylanie Ducha Świętego i Jego darów, odpowiednio do posługi, do której kandydat jest wyświęcany. [KKKK 331]

Kto może udzielać sakramentu święceń?

Biskupi ważnie wyświęceni, to znaczy włączeni w sukcesję apostolską, udzielają ważnie trzech stopni sakramentu święceń. [KKKK 332]

Kto może otrzymać sakrament święceń?

Święcenia ważnie przyjąć może tylko mężczyzna ochrzczony. Kościół czuje się związany tym wyborem dokonanym przez samego Pana. Nikt nie ma prawa do otrzymania sakramentu święceń; kto uważa się za zdolnego do przyjęcia tej posługi, winien poddać to swoje pragnienie osądowi Kościoła. [KKKK 333]

Czy wymagany jest celibat od tego, kto przyjmuje sakrament święceń?

Do przyjęcia święceń biskupich wymagany jest zawsze celibat. W Kościele łacińskim do prezbiteratu są zazwyczaj wybierani ci spośród wierzących mężczyzn, którzy nie są żonaci i chcą zachować celibat „dla Królestwa niebieskiego” (Mt 19, 12); w Kościołach wschodnich nie można ożenić się po przyjęciu święceń. Do diakonatu stałego mogą przystąpić także mężczyźni żonaci. [KKKK 334]

Jakie są stopnie sakramentu święceń?

Sakrament święceń ma trzy stopnie: święcenia biskupie (episkopatu), kapłańskie (prezbiteratu) i diakonatu. (Youcat 251]

Co dokonuje się podczas święceń biskupich?

Podczas święceń biskupich prezbiter otrzymuje pełnię władzy sakramentu święceń. Zostaje wyświęcony na jednego z następców apostołów i włączony do Kolegium Biskupów. Razem z pozostałymi biskupami i z papieżem jest odtąd od powiedzialny za cały Kościół. W sposób szczególny Kościół czyni go prawdziwym i autentycznym nauczycielem wiary i pasterzem. Urząd biskupa jest właściwym urzędem pasterskim w Kościele, ponieważ pochodzi od pierwszych świadków Jezusa, od apostołów, i stanowi kontynuację ustanowionego przez Chrystusa urzędu pasterskiego apostołów. Również papież jest biskupem, ale pierwszym pośród nich i głową kolegium. [Youcat 252]

Jak ważny dla chrześcijanina-katolika jest jego biskup?

Chrześcijanin-katolik czuje się odpowiedzialny za swojego biskupa. Biskup jest także dla niego reprezentantem Chrystusa. Ponadto biskup, który wraz z prezbiterami i  diakonami, będącymi jego wyświęconymi współpracownikami, sprawuje urząd pasterski, jest widzialnym fundamentem Kościoła partykularnego – biskupstwa (ordynariatu) lub diecezji. [Youcat 253]

Co dokonuje się podczas święceń prezbiteratu?

Podczas święceń prezbiteratu biskup przyzywa mocy Ducha Świętego, aby spoczęła na kandydacie do święceń. Wyciska ona na tym człowieku nieusuwalną pieczęć, która pozostanie z nim na zawsze. Jako współpracownik swojego biskupa prezbiter będzie głosić słowo Boże, sprawować sakramenty, a przede wszystkim celebrować świętą Eucharystię. [1562-1568] Podczas Mszy Świętej właściwy obrzęd święceń prezbiteratu rozpoczyna się wezwaniem kandydatów po imieniu. Po kazaniu biskupa przyszły kapłan obiecuje biskupowi i jego następcom posłuszeństwo. Same święcenia dokonują się poprzez włożenie rąk biskupa na głowę kandydata i jego modlitwę nad nim. [Youcat 254]

Co dokonuje się podczas święceń diakonatu?

Podczas święceń diakonatu kandydat zostaje ustanowiony do swoistej służby w ramach sakramentu święceń. Ma bowiem reprezentować Chrystusa jako Tego, który nie przyszedł po to, „aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu” (Mt 20, 28). Podczas liturgii święceń mówi się: „przez posługę słowa, ołtarza i miłości diakoni okazują się sługami wszystkich”. Wzorem diakona jest św. Szczepan męczennik. Kiedy w pierwotnej wspólnocie jerozolimskiej apostołowie poczuli się przeciążeni mnogością pracy charytatywnej, ustanowili siedmiu mężczyzn „do obsługiwania stołów”, którzy zostali przez nich wyświęceni. Św. Szczepan, pierwszy z wymienionych, napełniony łaską i mocą, działał wiele na rzecz nowej wiary i dla dobra ubogich we wspólnocie. Po tym, jak przez stulecia diakonat był jedynie stopniem na drodze do kapłaństwa, dzisiaj jest odrębnym powołaniem zarówno dla celibatariuszy, jak też dla mężczyzn żyjących w związkach małżeńskich. Z jednej strony na nowo podkreśla się przez to służebny charakter Kościoła, z drugiej zaś chciano, aby tak jak w pierwotnym Kościele, u boku kapłanów pojawił się stan, który przejmie na siebie szczególne pasterskie i społeczne zadania Kościoła. Również święcenia diakonatu na całe życie odciskają na wyświęconym nieusuwalną pieczęć. [Youcat 255]